Kilka słów o naszym patronie...
Bolesław Prus, prawdziwe imię i nazwisko Aleksander Głowacki, urodził się 20 sierpnia 1847 r. w Hrubieszowie na Lubelszczyźnie.
Był najznakomitszym polskim felietonistą, pisarzem został przypadkowo.
Matka osierociła go w wieku 3 lat, ojciec gdy miał lat 9.
Sierotę wychowała babcia mieszkająca w Puławach. Po jej śmierci „młodym” pisarzem zaopiekowała się ciotka, mieszkająca w Lublinie. Bolesław Prus skończył szkołę podstawową w Lublinie, a gimnazjum
w Siedlcach. Potem wychował się u starszego brata Leona, nauczyciela historii.
Jako młodzieniec walczył w powstaniu styczniowym. Ranny trafił do rosyjskiego więzienia w Lublinie, a po zwolnieniu zdał maturę i dwa lata studiował w Szkole Głównej w Warszawie. Chciał zostać naukowcem, studiował matematykę, fizykę i nauki leśne.
Uważał, że nauka to najwartościowsze ludzkie zajęcie, jednak nie mógł się jej poświęcić - musiał zarabiać pieniądze. W wieku 24 lat został dziennikarzem i zaczął
używać pseudonimu Bolesław Prus. Pisywał kroniki tygodniowe i miesięczne, artykuły popularnonaukowe i polityczne, korespondencje.
Pisał o wszystkim. W swych tekstach kłócił się, kpił, atakował, czasem przepraszał.
Szybko zasłynął jako mistrz felietonu. Prowadził swoje rubryki w „Niwie” i „Kurierze Warszawskim”. Ożenił się z Oktawią Trembińską.
Dziennikarstwo nie wyczerpało sił ani talentów Prusa. Bardzo wcześnie zaczął pisać utwory literackie. Najpierw powstały utwory humorystyczne, potem opowiadania, nowele.
Bohaterami nowel Prusa są ludzie prości, mieszkańcy wsi, przybysze szukający pracy w miastach, skrzywdzeni i nieszczęśliwi, często ofiary zabobonów.
Bolesław Prus zmarł 12 maja 1912 r. w Warszawie, a został pochowany na Warszawskich Powązkach. Na jego nagrobku widnieje napis „SERCE SERC”.
Jego najpopularniejsze powieści to:
1880 r. – „Anielka”;
1886 r. – „Placówka”;
1889 r. – „Lalka;
1893 r. – „Emancypantki”;
1896 r. – „Faraon”;
1908 r. – „Dzieci”;
1912 r. – niedokończone „Przemiany”;
Jego najpopularniejsze nowele:
1876 r. –„Sieroca dola”;
1879 r. –„Przygoda Stasia”;
1880 r. –„Powracająca fala”, „Michałko”, „Katarynka”;
1881 r. –„Nawrócony”, „Antek”;
1882 r. –„On”, „Kamizelka”;
1883 r. –„Milknące głosy”, „Grzechy dzieciństwa”;
1884 r. –„Na wakacjach”, „Omyłka”;
1887 r. –„Dziwna historia”;
1892 r. –„Pojednani”.
